Choroba Hashimoto, a operacja plastyczna

Obecnie jedna z najczęściej rozpoznawanych chorób autoimmunologicznych to przewlekłe zapalenie tarczycy. Jest to choroba Hashimoto. Na podstawie danych epidemiologicznych, wskaźnik zachorowalności ocenia się na około ~3,5/1000 u kobiet i ~0,8/1000 u mężczyzn. W związku z tym, w dobie rosnącej dostępności chirurgii plastycznej, wielu pacjentów zaczyna się interesować potencjalnymi przeciwwskazaniami i ograniczeniami związanymi z przeprowadzaniem takich procedur. Jednym z nurtujących pytań, które często padają w gabinecie chirurgii plastycznej, dotyczy związku między chorobą tarczycy a możliwością przeprowadzenia operacji plastycznej. Czy obecność choroby Hashimoto stanowi przeciwwskazanie do tego rodzaju procedur?

Choroba Hashimoto – czym właściwie jest?

Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe zapalenie tarczycy o charakterze limfocytowym, stanowi schorzenie autoimmunologiczne. Nieprawidłowe pobudzenie układu odpornościowego skutkuje powstawaniem przeciwciał skierowanych przeciwko własnym komórkom tarczycy. Proces skutkuje długotrwałym, niebolesnym stanem zapalnym tarczycy, prowadząc stopniowo, na przestrzeni lat, do degradacji gruczołu oraz obniżenia produkcji hormonów. W celu zdiagnozowania choroby Hashimoto przeprowadza się testy stężenia hormonów tarczycy. Takie jak TSH, FT4, FT3, oraz badanie autoprzeciwciał anty-TPO lub anty-Tg.

Reklama

Choć częstotliwość występowania tej choroby rośnie wraz z wiekiem. Szczególnie u osób po 60. roku życia, zdarza się również u młodych ludzi i dzieci, często wśród członków rodzin. Choroba Hashimoto jest także bardziej powszechna u pacjentów z innymi schorzeniami autoimmunologicznymi. Takimi jak cukrzyca typu 1, celiakia czy reumatoidalne zapalenie stawów.

Objawy tego schorzenia bywają różnorodne, często mają charakter niespecyficzny i obejmują cały organizm. Do nich zalicza się przyrost masy ciała, uczucie osłabienia, senność, trudności w tolerancji wysiłku, spowolnienie. Oprócz tego uczucie marznięcia, nieestetyczne cienie pod oczami, obrzęki, nagłe wypadanie włosów oraz pogorszenie kondycji skóry.

Choroba Hashimoto – skutki

Tarczyca jest jednym z gruczołów, który ma wpływ na cały organizm. Gdy jej funkcjonowanie jest zakłócone, skutki odzwierciedlają się na wszystkich narządach. Występują zaburzenia rytmu serca, jajniki zaczynają funkcjonować mniej sprawnie, a miesiączki stają się bardziej obfite i nieregularne. Skóra staje się sucha, szorstka i blada, a włosy także przechodzą przez trudności – wypadają wręcz masowo. Choroba manifestuje się również objawami takimi jak zmęczenie, ospałość, trudności w koncentracji i utrzymaniu pamięci, bóle mięśni i stawów. Dodatkowo powoduje zwolnioną przemianę materii oraz spowolnioną pracę komórek, prowadząc do przybierania na wadze i problemów z zaparciami. Co więcej, Hashimoto charakteryzuje się nadmierną wrażliwością układu odpornościowego, który boryka się z trudnościami we właściwym rozpoznawaniu, co jest własne, a co obce, co prowadzi do reakcji w sposób zupełnie nieprzewidywalny.

choroba-hashimoto

Choroba Hashimoto, a operacja plastyczna

Czy choroba Hashimoto stanowi absolutne przeciwwskazanie do przeprowadzenia operacji plastycznej? Odpowiedź na to pytanie, często zadawane przez pacjentów, nie jest jednoznaczna. Stanowisko to jest uzasadnione jedynie w przypadku ostrej, niekontrolowanej fazy choroby. Gdy poziom przeciwciał spada, a stężenie TSH zostaje uregulowane, doświadczony chirurg potrafi dostosować procedury i techniki operacyjne w sposób bezpieczny, zapewniając satysfakcjonujące rezultaty. Pacjenci z niedoczynnością tarczycy powinni zaczynać swoją przygodę z medycyną estetyczną od konsultacji z endokrynologiem. Dzięki temu specjalista wprowadzi leczenie, które ustabilizuje stan pacjenta, co stanowi kluczowy krok przed ewentualnym zabiegiem plastycznym.

Dlaczego uregulowanie hormonów jest takie ważne?

Nieuregulowane hormony nie stanowią przeszkody dla samej operacji, jednak mogą zwiększać ryzyko problemów związanych ze znieczuleniem ogólnym, powszechnie wykorzystywanym w tego typu procedurach. Nawet w przypadku braku zdiagnozowanej choroby tarczycy, przeprowadza się szczegółowy wywiad medyczny przed każdym zabiegiem. Ma to na celu zaznajomienie się z historią choroby pacjenta oraz zrozumienie jego oczekiwań dotyczących efektów operacji. To także okazja dla lekarza do identyfikacji niespecyficznych objawów choroby tarczycy u pacjenta. Często okazuje się, że wielu chorych nie jest świadomych swoich problemów do momentu konsultacji z chirurgiem. Jeśli pacjent już otrzymuje odpowiednie i kontrolowane leczenie w związku z chorobą Hashimoto, nie stanowi to przeciwwskazania absolutnego do przeprowadzenia zabiegu.

Co mówi nauka?

Nowoczesne badanie naukowe dotyczące relacji pomiędzy chorobą Hashimoto a procedurami plastycznymi podkreślają, że każdy przypadkowy przypadek wymaga indywidualnej, starannej analizy oraz oceny potencjalnego ryzyka. W 2022 roku naukowcy dokładnie przeanalizowali różnorodne procedury z dziedziny medycyny estetycznej, obejmujące zarówno te minimalnie inwazyjne, jak i bardziej zaawansowane. Wśród siedmiu kategorii zabiegów – kwas hialuronowy, toksyna botulinowa, autologiczne osocze bogatopłytkowe, autologiczny przeszczep tłuszczu, nici liftingujące, IPL (Intense Pulse Light) i laseroterapia, oraz mezoterapia – tylko dwie, mezoterapia i nici liftingujące, nie są w pełni zalecane. Ta obserwacja wynika jednak jedynie z braku obecnie dostępnych badań potwierdzających bezpieczeństwo oraz potencjalnego zwiększenia ryzyka działań niepożądanych u pacjentów z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy.

Pamiętaj, że decyzja o poddaniu się operacji plastycznej z chorobą Hashimoto wymaga holistycznego podejścia. Kluczowa jest współpraca pomiędzy chirurgiem plastycznym a endokrynologiem. Pacjenci powinni być świadomi zarówno potencjalnych korzyści, jak i ryzyka związanego z zabiegiem. Regularne badanie poziomu hormonów tarczycy oraz niebagatelizowanie niespecyficznych objawów są istotne. Konsultacja wszelkich wątpliwości przed operacją plastyczną z doświadczonym chirurgiem plastycznym jest równie ważna. Takie podejście pozwala zabezpieczyć pacjenta przed ewentualnymi komplikacjami, zapewniając jednocześnie odpowiednią opiekę i informacje na każdym etapie procesu.

Powiązane wpisy